właściwości i zastosowanie
takson uprawiany, nie ujęty w czekliście [491]
⇈
🌱
Bylina kłączowa, występują w strefie klimatu subtropikalnego, od Rogu Afryki, przez Półwysep Arabski i Azję Mniejszą po Indie, Tybet i Południowo-Środkowe Chiny. Zbliżony do kruszczyka Thunberga (Epipactis thunbergii) z którym tworzy mieszańce.
W naturze rośnie na wilgotnych obrzeżach lasów.
byliny ogrodowe • liście sezonowe • dla amatorów
🌺 ozdobne kwiaty
wysokość: 40 – 60 (100) cm
kwitnienie: od maja do lipca
wymagania i uprawa
⇈
🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione
💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: żyzna • próchniczna
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 6
🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:
przez podział [wczesną wiosną lub jesienią]
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
bez odmiany |
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Epipactis veratrifolia • (pl) kruszczyk ciemiężycolistny
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um
(lat., subst., n)
— rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin;
w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii));
często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji