|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Roślina dwuletnia, rzadko trwalsza monokarpiczna, (30) 50-150 (200) cm wysokości.
Łodyga zwykle przerywano kędzierzawo, szczeciniasto lub kolczasto, oskrzydlona. Liście spodem nieznacznie owłosione do nagich; rzadko silniej owłosione.
Koszyczki na końcach kilku gałązek zwykle pojedynczo lub po dwa, trzy na krótkich szypułach. Okrywa naga lub rzadko pajęczynowato owłosiona; w czasie kwitnienia jajowata do kulistej; o średnicy 25-35 (40) mm. Listki okrywy stopniowo zwężające się ku górze, o brzegu bez szczecinek czy kolców; zakończone ± odstającymi kolcami.
Kwitnienie lipiec-październik.
Gatunek pospolity na niżu i w górach.
Tereny ruderalne, ugory, przydroża, zruderalizowane brzegi lasów.
Na glebach umiarkowanie wilgotnych i suchych, o różnym odczynie, bogatych w azot.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.