Grupa wielu odmian mieszańcowych wyprowadzanych od Begonia semperflorens (rosnąca w Brazylii wieloletnie roślina zielna), uprawianych u nas w gruncie jak kwiaty jednoroczne z rozsady, rzadziej z sadzonek pobranych z zimowanych w pomieszczeniu roślin matecznych. Rośliny niskie, silnie rozkrzewione, w zależności od odmiany 15-25 cm wysokości, wyjątkowo wyższe.
Podstawowy kwiat letni na sezonowe kwietniki, obwódki, kompozycja na klombach i w pojemnikach.
Stanowisko słoneczne, dobrze też rośnie i kwitnie przy lekkim zacienieniu. Gleba umiarkowanie żyzna (na żyznej słabiej kwitną), przepuszczalna, ciepła, stale wilgotna, w czasie suszy wymaga podlewania; lekko kwaśna.
Nasiona bardzo drobne (80-200 tyś./g !) wysiewa się powierzchniowo, b. wcześnie (bo kwitną dopiero po 14-18 tygodniach) już w styczniu/lutym w ciepłej szklarni (20-24°C). Kiełkują do dwóch tygodni. Siewki trzyma się w cieple, skąpo podlewane i bez wietrzenia. Dwukrotnie lub trzykrotnie się pikuje (ostatnie pikowanie do doniczek); cieniuje się.
Rośliny do ogrodu sadzi się w drugiej połowie maja lub na początku czerwca gdy nie ma ryzyka wiosennych przymrozków. Rozstaw roślin w rzędzie co 10-15 cm i 20-30 cm między rzędami większe odmiany a karłowe co 10-12 cm.
‘Gracilis (rasa)’ — rośliny niskie, drobniejsze, o delikatnym pokroju; kwiaty b. liczne, nieco zwieszone
▫
‘Irena F1’ — czerwona
▫
‘Joanna F1’ — jasnoamarant.-purp.
‘Mulatka F1’
‘Oleńka F1’
○
‘Papillon Rose’ — bladoróżowa, zielonolistna
▫
‘Pomorzanka F1’ — czerw.
‘Semperflorens (rasa)’ — silnie rosnące, liście i kwiaty duże
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany
