atlas-roslin.pl

Abutilon theophrasti Medik. [🔉 a·bu·ti·lon te·o·fra·sti]

zaślaz pospolity, zaślaz Teofrasta, mračňák Theophrastův /cz/ · Chinesische Samtpappel (f) /de/ · velvetleaf, Chinese jute /en/ · кана́тник Теофраста, китайский джут /ru/
Abutilon avicennae Gaertn. [🔉 a·bu·ti·lon a·wi·cen·ne]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Abutilon theophrasti (zaślaz pospolity)
Abutilon theophrasti (zaślaz pospolity)
Abutilon theophrasti (zaślaz pospolity)
Abutilon theophrasti (zaślaz pospolity)
cechy diagnostyczne w kluczu:Malvaceae (ślazowate)kl 751

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
wystepowanie - Abutilon theophrasti (zaślaz pospolity)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Abutilon theophrasti (zaślaz pospolity)
Roślina jednoroczna. Pierwotnie efemerofit; w krajach o cieplejszym klimacie dawna roślina uprawiana dla pozyskania włókna. W pierwszej dekadzie XXI w. notowany jako chwast (określany jako uciążliwy) na wielu plantacjach, głównie buraka, na Dolnym Śląsku i Śląsku Opolskim.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• lokalnie zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Azja wschodnia (Chiny północne)
• Czas przybycia na teren Polski: 1881r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Abutilon theophrasti Medik. [🔉 a·bu·ti·lon te·o·fra·sti]Abutilon avicennae Gaertn. [🔉 a·bu·ti·lon a·wi·cen·ne](pl) zaślaz pospolity · zaślaz Teofrasta • mračňák Theophrastův /cz/ · Chinesische Samtpappel (f) /de/ · velvetleaf, Chinese jute /en/ · кана́тник Теофраста, китайский джут /ru/
Abutilon (arab., subst., n) — nazwa rodzaju pochodzi od arabskiej nazwy rośliny ’abū-ṭīlūn; łacińsko-grecka forma nazwy przyjęta przez europejskich botaników z dzieła Awicenny (perskiego uczonego działającego na początku XIw., ważne postać historii medycyny)
theophrasti (pron.poss.) — epitet upamiętniający greckiego filozofa-przyrodnika, "ojca botaniki", Teofrasta (żyjącego na przełomie wieku IV i III p.n.e), który był kontynuatorem szkoły Arystotelesa
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji