cechy charakterystyczne
W wykazie roślin obcych [234] ten gatunek jest wymieniony. Jednak nowsze badania [315] ustaliły, że nie występuje on spontanicznie na terenie Polski (choć może być uprawiany). Rośliny brane za ten gatunek to różne formy mieszańców robini wątpliwej (Robinia ×ambigua).
Czeklista [24] wymienia Robinia pseudomexicana L. jako gatunek uprawiany w Polsce. Obecnie ten takson nie jest wyróżniany [315].
Drzewa lub krzewy o korze na pniach płytko bruzdowanej lub gładkiej;
długopędy i pędy odrostowe obłe.
Ciernie zwykle silniejsze niż u zbliżonej robini lepkiej (Robinia viscosa).
Kwiatostany w pełni kwitnienia zwarte. Kwiaty najczęściej ±różowe. Przysadki szerokojajowate, ościsto zakończone, trwalsze, zwykle obecne jeszcze na otwierających się kwiatostanach. Kielich krótkorurkowaty, z górną wargą ±głęboko wciętą, stąd ząbki wąskotrójkątne, zaostrzone.
Strąki gęsto pokryte gruczołkami na trzoneczkach (rzadko nagie). Listewka na górnej stronie strąka niewyraźna, szerokości do 0.5mm.
występowanie
Takson uprawiany. [491]
Gatunek północnoamerykański. Może być uprawiany na terenie Polski ale nie są znane populacje spontaniczne.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory (Tokarska-Guzik et al.)[234]: - lokalnie zadomowiony, nieinwazyjny; kenofit; pochodzenie: stan Nowy Meksyk w Ameryce Północnej [czas przybycia na teren Polski: prawdopodobnie w XXw.]
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym