Isatis tinctoria L. [🔉 i·sa·tis]

Roślina jednoroczna lub kilkuletnia, zwykle nieco owoszczone. Łodyga gruba, w górze rozgałęziona, (35)50-80(120)cm wysokości, naga lub w dole krótko, odstająco owłosiona.

Płatki żółte.

Kwitnienie maj-lipiec.

Dawna roślina farbiarska — uzyskiwano barwnik niebieski lub purpurowy analog indygo. Obecnie rzadko zawlekana na terenach ruderalnych, nasypach kolejowych, przydrożach. Gatunek południowoeuropejski i rejonu śródziemnomorskiego.

W medycynie stosuje się Isatidis radix (korzeń urzetu) — zbierany jesienią. Występuje w europejskiej farmakopei 9.6, brak w polskiej 8.