Dryopteris expansa (C. Presl) Fraser-Jenk. et Jermy [🔉 dri·op·te·ris *]

Bylina z kłączem wzniesionym lub ukośnym, do 25 cm długości i 3-8 cm średnicy, gęsto pokrytym łuskami. Liście płonne i płodne podobne do siebie. Roślina z rozproszonymi gruczołkami po spodniej stronie liścia.

Blaszka liściowa jasnozielona, cienka, niezimujące; (2-)3-4× pierzasta; jajowata, szeroko jajowata, jajowato trójkątna, zwykle 1-2×, w górze szpiczasta, w nasadzie nagle ucięta; dłuższa niż szersza, (10) 15-50 (120) cm długości i (5) 7-25 (30) cm szerokości.

Ogonek długości blaszki, jak i oś liścia gęsto pokryty łuskami, te ciemnobrązowe do kasztanowo rdzawych, z ciemną pręgą zwykle nie sięgającą szczytu, długo zaostrzone, ponad 1 cm długości.

Odcinków pierwszego rzędu 15-25 par, stykają się ze sobą lub zachodzą na siebie. Odcinki drugiego rzędu trójkątne, na końcu zwężone i płytko wcinane, piłkowano ząbkowane z ostkami. Najniższe z nich dłuższe od połowy długości odcinka pierwszego rzędu.
Kupki także na najniższych odcinkach liścia, 0.5-1 mm średnicy. Zawijka nerkowata lub okrągławo nerkowata, z gruczołkami. Zarodniki jasnobrązowe, ostro brodawkowane. Zarodniki dojrzewają lipiec-sierpień.
Bylina z kłączem wzniesionym lub ukośnym, do 25 cm długości i 3-8 cm średnicy, gęsto pokrytym łuskami. Liście płonne i płodne podobne do siebie. Roślina z rozproszonymi gruczołkami po spodniej stronie liścia.

Ogonek długości blaszki, jak i oś liścia gęsto pokryty łuskami, te ciemnobrązowe do kasztanowo rdzawych, z ciemną pręgą zwykle nie sięgającą szczytu, długo zaostrzone, ponad 1 cm długości.

Nieczęsta. Wilgotne lasy, zwłaszcza bukowe.Nieczęsta. Wilgotne lasy, zwłaszcza bukowe.