Crinum

Wiele uprawianych odmian to mieszańce Crinum bulbispermum. Spotykane np. pod nazwą krynia różowa (Crinum ×powellii).

Byliny cebulowe ze strefy tropikalnej i subtropikalnej (większość gatunków występuje w Afryce Południowej), o dużych, sięgającą 10 cm średnicy cebulach. Liście przeważnie długie, obejmując się nasadami tworzą nibypęd. W naturze rośną na różnych siedliskach, od półpustynnych, przez okresowo zalewane przez wodę, po gatunki rosnące w wodzie (np. akwarystyczna Crinum thaianum). W naszym klimacie krynie uprawia się jako kwiat pokojowy. Można też w czasie sezonu wegetacji wystawiać pojemniki do ogrodu, w ciepłym miejscu.

Uprawia się głównie w dużych doniczkach. Stanowisko możliwie najbardziej słoneczne, ciepłe. Ziemia żyzna, przepuszczalna; odczyn lekko kwaśny. W okresie intensywnego wzrostu (przy dostatku światła wiosną i latem) wymagają nawożenia. Potrzeby wodne silnie zależą od gatunku (są gatunki bagienno-wodne i pustynne); z braku informacji można przyjąć iż przeważnie ma się do czynienia z powszechnie uprawianymi mieszańcami którym służy podłoże wilgotne ale nie zalane wodą. Powszechnie uprawiane odmiany mieszańcowe można uprawiać podtrzymując przez cały rok wegetację (nie zasusza się cebul). W okresie późnojesienno-zimowym, przy niedostatku światła można je przetrzymywać w nieco niższej temperaturze >15°C bardzo umiarkowanie podlewając tak aby liście nie zaschły. Przy uprawie kolekcjonerskich gatunków botanicznych z terenów suchych lub okresowo wysychających bezpieczniej jest stosować system ze wyraźnym spoczynkiem zimowym na sucho — jak opisane dalej.

Należy unikać przesadzania, w razie konieczności, gdy wystąpi przegęszczenie, przesadza się tak, aby jak najmniej uszkodzić korzenie. Z tego też względu, oraz z uwagi na duże wymagania pokarmowe, doniczka musi być znacznie większa od cebuli — należy przyjąć że o średnicy przynajmniej 3-4× większej niż rozmiar średnica dorosłej cebuli i głęboka.

W doniczkach sadzi się pozostawiając górną połowę cebuli nie przykrytą ziemią.

W naturze, większość gatunków spotyka się z dłuższym lub krótszym suchym okresem kiedy przechodzi mniej lub bardziej wyraźny okres wymuszonego spoczynku. W warunkach naszego klimatu można to zjawisko wykorzystać dla przeczekania zimy kiedy niedostatek światła nie daje szansy na rozwój roślin. Dodatkowo okres spoczynku może stymulować kwitnienia.

Wymagają gleby luźnej, bardzo przepuszczalnej, dobrze zdrenowanej; podlewanie powinno być oszczędne, ponawiane gdy podłoże jest niemal suche. Gatunki które należy ostrożnie podlewać: Crinum acaule, Crinum walteri, Crinum crassicaule, Crinum harmsii. Dobrze tolerują wilgotniejsze podłoże: Crinum album, Crinum forbesii, Crinum lineare.

Gleba przeciętna, przepuszczalna, regularnie podlewana. Gatunki: /, Crinum kirkii, Crinum graminicola, Crinum nerinoides.

Wymagają stale wilgotnego podłoża. Gatunki: Crinum abyssinicum, Crinum baumii, Crinum lugardiae, Crinum macowanii, Crinum bulbispermum, Crinum buphanoides, Crinum variabile, Crinum fimbriatulum, Crinum broussonetii, Crinum humilis, Crinum yuccaeides.

Rosną ±zanurzone w wodzie. Gatunki: Crinum paludosum, Crinum carolo-schmidtii, Crinum rautenenianum, Crinum campanulatum, Crinum pauciflorum, Crinum distichum.