atlas-roslin.pl

Chaiturus marrubiastrum (L.) Ehrb. [🔉 cha·i·tu·rus mar·ru·bi·as·trum]

szczeciogon szantowaty
Leonurus marrubiastrum L. [🔉 le·o·nu·rus mar·ru·bi·as·trum]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
cechy diagnostyczne w kluczu:Lamiaceae (jasnotowate)kl 7741kl 7747

występowanie

Takson o niepewnym statusie we fl. PL; być może antropofit. [491]
wystepowanie - Chaiturus marrubiastrum (szczeciogon szantowaty)
Chaiturus marrubiastrum (szczeciogon szantowaty)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Chaiturus marrubiastrum (szczeciogon szantowaty)
Rzadki, głównie na południowym-wschodzie. Aluwia, przydroża, miejsca ruderalne. Część stanowisk może mieć charakter naturalny.

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

#3
zd.110920-1
leg. Zygmunt Dajdok
/okolice Wojszyna/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Chaiturus marrubiastrum (L.) Ehrb. [🔉 cha·i·tu·rus mar·ru·bi·as·trum]Leonurus marrubiastrum L. [🔉 le·o·nu·rus mar·ru·bi·as·trum](pl) szczeciogon szantowaty
-aster, -astra, -astrum (lat., suff.) — -aster (m. II), -astra (f. I), -astrum (n. II); wskazuje niższość, gorszą, podlejszą naturę lub niekompletne podobieństwo, często używane dla dzikich odpowiedników roślin uprawnych; występuje w połączeniu z rzeczownikiem; np. siliquastrum (o podlejszych, gorszych strąkach), pyrastrum (psia, polna grusza)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji