Carex distans L.

Rozwidlenie ząbków nie białobłoniaste i zwykle orzęsione.

Pęcherzyki jasno-rdzawe lub brunatne, z licznymi brunatnymi lub purpurowymi punktami (bardzo rzadko bez). Dojrzałe dość silnie ścieśnione i zwykle odgięte od osi kłoska, w przekroju poprzecznym tępo trójgraniaste, zwykle nagle zwężone w dzióbek 0.75 – 1 mm długości, przeważnie ±szorstki, rzadziej gładki, z wyraźnym ząbkiem.

Przysadki kwiatów żeńskich bez białobłoniastych krawędzi, jajowate, blado rdzawe, w górze przeważnie z szydlastym, orzęsionym ostrzem, rzadziej tępe; nieco krótsze (o długość dzióbka) od pęcherzyków.

Kłos męski brunatny, rzadko blado rdzawy. Kłosów żeńskich 2 – 3 (4).

Liście szarozielone, sztywne, płaskie, 2 – 6 mm szerokości.

Nieczęsta. Wilgotne pastwiska, moczary.