| ||||
| ||||
|
cechy charakterystyczne
Bylina. Kłącze krótkie, grube, ukośne.
Liście płonne i płodne takie same, (30)40-90(130)cm długości, ±sztywne, podługowato lancetowate do szeroko lancetowatych, ku górze zwężają się powoli, w dole nagle;
2-3× pierzaste, zielone lub ciemnozielone.
Ogonek liściowy gruby, ok. 1/3 długości blaszki; w dole z dwoma wiązkami przewodzącymi. Oś liścia i listków z drobnymi włoskami.
Gatunek silnie zmienny co do wielkości liści i stopnia ich podzielenia.
Częsta w Karpatach i Sudetach w zacienionych lasach regla górnego i w kosodrzewinie; na glebach kwaśnych i neutralnych, próchnicznych.
W korzystnych warunkach tworzy jednogatunkowe agregacje.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
właściwości i zastosowanie
wymagania i uprawa
⇈
🌸 Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus lub gleba organiczna, humusowa, torfowa • ciepło — miejsce najzimniejsze lub miejsce umiarkowanie zimne • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże ubogie lub podłoże umiarkowanie żyzne
⇈ 🌱 🌸
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Athyrium distentifolium • Athyrium alpestre · Athyrium alpestre • (pl) wietlica alpejska
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji