| ||||||
| ||||||
opis
Kwiaty z kieliszkiem.
Kwiaty 2-3 cm średnicy; kieliszek z 6-12 listków.
Rurka pręcikowa cylindryczna, zwykle owłosiona.
Rozłupki jednokomorowe, o wypukłym grzbiecie i zaokrąglonych końcach.
Rzadki.
Solniska, murawy, uprawiany.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#6
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy/
#2
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
#3
leg. Jacek Soboń
/Ogród Botaniczny we Wrocławiu/
#1
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/nasiona/
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
W medycynie mają zastosowanie Althaeae folium (liść prawoślazu) i Althaeae radix (korzeń prawoślazu) — całe lub pocięte liście oraz okorowany lub nie okorowany, cały lub pocięty wysuszony korzeń.
Pozyskuje się wyłącznie z uprawy. Mięsiste korzenie zbiera się zwykle w drugim roku uprawy, jesienią (wtedy zawierają najwięcej śluzu, zdrewniałe kłącze można ponownie zasadzić); szybko suszy w temperaturze do 35°C. Przechowuje w szczelnych naczyniach. Liście zbiera się w okresie zakwitania.
Wchodzą w skład Species expectorantes (zioła wykrztuśne).
W ziołolecznictwie stosuje się jeszcze Althaeae flos (kwiat prawoślazu) zbierany w całości ze szypułą.
Korzenie zawierają bardzo dużą ilość substancji śluzowatych (ok. 1/3 suchej masy). Używany głównie w lekach przeciwkaszlowych (Althaeae sirupus - syrop prawoślazowy) i osłonowych dla przewodu pokarmowego; w formie wyciągu wodnego lub cukierków ślazowych. Korzeń wchodzi w skład Species antibechicae (zioła przeciwkaszlowe).