| |||
| |||
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Bylina; korzeń bulwiasto zgrubiały.
Kwiatostan luźny, często z krótkimi szypułkami kwiatow.
Hełmy zróżnicowane, od półkulistych do wydłużonych, 1.2-1.9× wyższe niż szersze; płatki na zewnątrz nagie lub skąpo gruczołowato owłosione.
Słupków 3(-5), nagie lub gruczołowato owłosione (wtedy zewnętrzna strona płatków i szypułki nagie).
Kwitnienie (lipiec)sierpień-wrzesień.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie częściowej
(poz. 2.206 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1957 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.
Morfotyp w obrębie zmienności tojadu wiechowatego typowego (Aconitum degenii ssp. degenii) o nagim hełmie, zbliżony do niewystępującego u nas alpejskiego taksonu Aconitum ×hebegynum DC. ≡ A. degenii × variegatum.
U nas w Bieszczadach Zachodnich.
Takson górski, czasami sięga piętra subalpejskiego, w wilgotnych zaroślach olchowych Ass. Pulmonario-Alnetum viridis na wysokości ok. 1100m n.p.m.
Jego spektrum ekologiczne jest szerokie: olszyny Ass. Alnetum incanae, ziołorośla na kamieńcach ze związku All. Adenostylion alliariae, wilgotne łąki All. Calthion palustris, z optimum na wyższych terasach i w strefach przejściowych pomiędzy buczynami Ass. Dentario glandulosae-Fagetum i olszynami Ass. Alnetum incanae.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#12
leg. Błażej Gierczyk
/Bieszczady, Sękowiec, nad Sanem koło mostu/