właściwości i zastosowanie
Najczęściej uprawiana jodła w Polsce i jedyna którą można polecać bez zastrzeżeń. Zawdzięcza to swoim walorom dekoracyjnym, wysokiej mrozoodporności i wyjątkowo niskim wymaganiom glebowym i wodnym.
Drzewo u nas do 20-25 m wysokości o bardzo regularnej, ostrostożkowatej koronie; gałęzie odchodzą od pnia niemal prostopadle.
Igły wyjątkowo długie (4-6(8) cm), z obu stron jednakowo zabarwione (stąd epitet gatunkowy), matowe, sinozielone do srebrzystych (zależnie od odmiany mniej lub bardziej owoszczone, wtedy niebieskobiałe), luźno ustawione na pędzie, często łukowato uniesione ku górze. Roztarte o silnym, przyjemnym, cytrynowym zapachu.
Stosowana do sadzenia pojedynczo lub w luźnych grupach. Starsze egzemplarze (powyżej 30 lat) nie są zbyt dekoracyjne ponieważ tracą dolne gałęzie.
Grupa użytkowa: drzewa iglaste · zimozielone (wiecznie zielone)
wymagania i uprawa
Występuje na południowym-zachodzie Ameryki Północnej. U nas nie przemarza przy mrozach nawet poniżej -30°C; jedynie wiosną czasem mogę ulegać częściowym uszkodzeniom igły. Może być uprawiana na terenie całej Polski.
Wymaga miejsc z pełnym nasłonecznieniem. Na częściowo zacienionych stanowiskach nie tworzy odpowiednio gęstej korony.
Rozmnażana z nasion lub wyselekcjonowane linie przez szczepienie.
Analiza dostępności roślin (form i odmian #4):
• bez odmiany · · ‘Compacta’ · ‘Hessei’ · ‘Piggelmee’
wybrane okazy · selected collections
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Park Szczytnicki/ #11
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Kórnik/ #4
leg. Bartosz Melzer
/Wejherowo/ #4