Pterocarya

Drzewa z młodymi pędami o rdzeniu blaszkowatym. Pąki nie okryte łuskami, przeważnie na dość długich trzonkach (są to krótkie pędy boczne), owłosione, jedynie u P. rhoifolia z szybko opadającymi łuskami. Liście nieparzystopierzastozłożone z 5-12 parami listków.

Owocem są drobne oskrzydlone orzeszki zebrane w długie (40-60 cm), wąskie, zwisające owocostany. Orzeszki nieforemne, z dwoma skrzydełkami.

Drzewo do 20(30) m wysokości, jednopniowe lub z kilkoma pniami, ponadto łatwo tworzy odrosty korzeniowe.

Liście duże, do 40(60) cm długości, nieparzystopierzastozłożone, przeważnie z 5-10 parami listków; brzegiem piłkowane, ciemnozielone, błyszczące, spodem nagie z kępkami włosków w kątach nerwów.

Owocem są drobne oskrzydlone orzeszki zebrane w długie (40-60 cm), wąskie, zwisające owocostany. Orzeszki nieforemne do 1 cm średnicy, wraz z dwoma półokrągłymi skrzydełkami do 2 cm średnicy.

Drzewo z Japonii. Możliwe do uprawy w warunkach Polski, o podobnych wymaganiach jak skrzydłorzech kaukaski (Pterocarya fraxinifolia).