| |||||
| |||||
|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Korona luźna, szeroka, piramidalna; gałęzie długie, szeroko rozpostarte, z końcami uniesionymi, długotrwałe.
Kora jasnoszara, gładka, potem łuszcząca się dużymi płatami.
Igły po pięć w pęczku, 10-18 cm długości i 0.75 mm szerokości, miękkie, delikatne, zwisające; z niebieskawymi paskami aparatów szparkowych, w masie jasne niebieskawozielone. Po stronie zewnętrznej bez aparatów szparkowych, po bokach z 3-5 liniami aparatów szparkowych. Kanały żywiczne przy skórce.
właściwości i zastosowanie
takson uprawiany [491]
wymagania i uprawa
Wymaga gleb żyznych, gliniastych, wilgotnych, ciepłych. Stanowisko powinno być nasłonecznione i osłonięte przed wiatrami.
Początkowy wzrost bardzo szybki.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
◔ | bez odmiany |
‘Zebrina’ |
wybrane okazy · selected collections ⇈
ten gatunek tworzy mieszańca:
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Pinus wallichiana [🔉 pī·nus wal·li·chi·a·na] • Pinus excelsa [🔉 pī·nus *] · Pinus griffithii [🔉 pī·nus *] • (pl) sosna himalajska
excĕlsus, -a, -um
(lat., adj.)
— wysoki, okazały, wybitny; rdzeń *cello oznacza podnoszenie; stąd też "Gloria in excelsis Deo" — chwała na wysokości
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji