opis
Gatunki botaniczne pelargonii bardzo rzadko można znaleźć w uprawie. Są wśród nich pelargonie sukulentyczne, z kaudeksem oraz gatunki o szczególnie pachnących liściach.
Uprawia się je jako rośliny doniczkowe, w pomieszczeniach.
Gatunki botanicznych pelargonii to wieloletnie rośliny zielne, podkrzewy, krzewy i sukulenty. Pędy większości gatunków pelargonii drewnieją z wiekiem, przynajmniej u podstawy.
Liście są zróżnicowane na blaszkę liściową i ogonek liściowy, u jego nasady znajdują się dwa przylistki, które mogą być przekształcone w ciernie. Kształt liści jest zróżnicowany. Brzeg blaszki liściowej może być równy lub w różnym stopniu powcinany. Niektóre gatunki mają liście złożone, pierzaste. Ulistnienie łodygi jest naprzemianległe, rzadziej naprzeciwległe. U niektórych gatunków i wielu odmian ozdobnych liście mają koncentryczne strefowane zabarwienie liści.
Kwiatostan typu baldach. W nim kilka do kilkunastu kwiatów.
Owocem jest rozłupka.
zapach geranium
Pelargonie charakteryzują się specyficznym zapachem. Jest on różny u poszczególnych gatunków i odmian uprawnych. Może być odbierany jako przyjemny lub niezbyt przyjemny. Jego źródłem są włoski wydzielnicze pokrywające różne części rośliny. Końce tych włosków zawierają banieczkę - zbiorniczek z aromatycznymi olejkami. Stąd zapach jest szczególnie intensywny i pozostaje na palcach, gdy potrze się powierzchnię rośliny.
Uprawa amatorska gatunków i odmian zapachowych nie jest popularna w Polsce. Chyba z racji braku tradycji, no i braku atrakcyjnych kwiatów w tej grupie pelargonii.