Fragaria ×ananassa Duchesne [🔉 fra·ga·ri·a *]

Truskawka jest długowieczną byliną o silnie skróconym pędzie nadziemnym i wieloletnich korzeniach. Co roku tworzy nowe liście, skrócone pędy boczne i korzenie przybyszowe. Może rosnąć w jednym miejscu około dziesięć lat. Jednak z uwagi na to, że najlepiej plonuje w pierwszych latach uprawy, plantacji nie prowadzi się dłużej jak 2-4 (5) lat.

Truskawki rozmnaża się wegetatywnie, przez sadzonki tworzące się na rozłogach (nie wszystkie odmiany wytwarzają je obficie). Dla niektórych odmian amatorskich są dostępne także nasiona, z których produkuje się sadzonki.

Sadzonki sadzi się latem (lipiec-sierpień) lub wiosną (kwiecień-maj). Z sadzonek posadzonych w tych okresach, można uzyskać w przyszłym roku dobry plon. Przy jesiennym sadzeniu plon w następnym roku będzie niewielki. Dodatkowo korzyścią wiosennego sadzenia jest możliwość pozyskania sadzonek rozłogowych do sadzenia wiosną w kolejnym roku.

Rozstawa sadzenia zależy od siły wzrostu odmiany i żyzności gleby i zawiera się w przedziale: dla rzędów 70-100 cm i w rzędzie 15-25 cm. Sadzi się do wykopanego dołku, tak aby korzenie mieściły się bez zawijania, na głębokość taką aby centrum wzrostu pędu było równo z powierzchnią gleby. Zbyt płytkie sadzenie grozi wysuszeniem sadzonki, zbyt głębokie gniciem. Po posadzeniu należy obficie podlać wodą.

Podstawowym zabiegiem uprawowym jest odchwaszczanie. Z uwagi na płytki system korzeniowy truskawki są bardzo wrażliwe na zachwaszczenie. Cięcie liści po owocowaniu, zwyczajowo praktykowane, nie przynosi pożytku, a może być szkodliwe. Ściółkowanie, czy to folią, agrowłókniną, czy materiałami organicznymi zmniejsza straty wody i zanieczyszczenie owoców ziemią. Wysokie nawożenie ogranicza owocowanie, stąd przy żyznej glebie można nie nawozić lub robić to po owocowaniu.

Do bezpośredniej konsumpcji zbiera się owoce w pełni dojrzałe, wraz z kielichem, uszczykując szypułkę pod nim. Dla przetworów zbiera się owoce bez kielicha, chwytając za sam owoc.

Truskawki owocujące raz w roku można zbierać (w zależności od odmiany i przebiegu pogody) przez okres 2-4 tygodni. Owoce należy zrywać gdy są suche, w godzinach przedpołudniowych lub popołudniowych. Największe są w początkowych okresie owocowania. Jeśli mają być przechowywane lub transportowane, to zbiera się je przed osiągnięciem pełnej dojrzałości. Mogą być wtedy przechowywane w temperaturze około zera i przy wysokiej wilgotności, do kilku dni.

Truskawki mają bardzo płytki i stosunkowo szeroki system korzeniowy. Większość korzeni znajduje się na głębokości do 15 cm. Truskawka jest bardzo wrażliwa na niedobór wody, zwłaszcza w okresie kwitnienie-owocowanie i we wrześniu. Gdy występuje w okresie wiosennym to owoce są drobne a zawiązki mogą zasychać. Szkodzą jej też silne wiatry.

Optymalne są gleby lekkie i średnio zwięzłe ale dostatecznie wilgotne, nie podmokłe. Gleba nie może być zasadowa ani silnie kwaśna, optymalne są gleby lekko kwaśne o pH 6.5.

Truskawki rozpoczynają wzrost liści w temperaturze powyżej 6°C. Kwiaty i młode zawiązki owoców są uszkadzane już w temperaturze ok. 0°C, przy czym ta wrażliwość na niskie temperatury jest uzależniona od odmiany. Zimują dobrze, chyba że są długie okresy bezśnieżne z bardzo silnymi mrozami.

W uprawie znajduje się duża liczba odmian. Różnią się owocami, ich wielkością, barwą, kształtem, barwą i strukturą miąższu, wielkością komory powietrznej w osocu, sposobem przylegania kielicha kwiatowego do owocu, smakiem. Poza tym odmiany różnią się porą owocowania i plennością oraz skłonnością do wytwarzania rozłogów.

Odmiany rozmnaża się głownie wegetatywnie, nieliczne z nasion. Większość z nich owocuje raz do roku, wiosną. Część odmian, głownie amatorskich, po pierwszym, wiosennym owocowaniu, kwitnie ponownie i owocuje aż do przymrozków kończących wegetację.