Cucurbita ficifolia (dynia figolistna)
Cucurbita ficifolia (dynia figolistna)
Cucurbita ficifolia (dynia figolistna)
cechy diagnostyczne w kluczu:Cucurbita (dynia)kl 9351

uprawa

Treść tej strony zredagowana na podstawie tekstu przesłanego przez Wojciecha Maksymiliana Szymańskiego, uprawiającego ten gatunek w warunkach Polski południowo-centralnej.
Cucurbita ficifolia (dynia figolistna)
W miejscu pochodzenia (Peru) to wieloletnie pnącze dostosowane do umiarkowanego klimatu gór obu Ameryk (od Chile do Kalifornii). Liście przypominają w kształcie liście figowca (Ficus carica). Dynia figolistna rośnie u nas bardzo dobrze. Wcześnie zaczyna kwitnąć i zawiązywać owoce i daje duży plon (zwykle 2-5 owoców z rośliny).

space

odmiany

Siewki dyni tego gatunku są wykorzystywane jako podkładka do szczepienia ogórków. Ma to znaczenie w intensywnej szklarniowej uprawie ogórków bo przyśpieszenia wzrost i plonowania oraz unika się grzybowych chorób korzeni na które ogórek jest bardziej wrażliwy.
Cucurbita ficifolia (dynia figolistna)
Owoce większości odmian mają 15-20cm długości i ważą około 1.5-2.5 kg. Kształt ich jest owalny, są nieco dłuższe niż szerokie.

space

Najpopularniejsza jest odmiana o zielonej, biało nakrapianej skórce, śnieżnobiałym miąższu i czarnych nasionach, która kwitnie przez cały rok (także przy długim dniu).

zbiór i wykorzystanie

Cucurbita ficifolia (dynia figolistna)
Cucurbita ficifolia (dynia figolistna)
Owoce dyni figolistnej można wykorzystywać podobnie jak inne dynie – niedojrzałe można przyrządzać tak jak cukinię. Miąższ w pełni dojrzałych może być marynowane w occie z cukrem, goździkami i cynamonem (tak przygotowane przypominają swoją konsystencją niedojrzały kokos). Nasiona, kwiaty i młode pędy też są jadalne.

space

uwagi

wybrane okazy · selected collections

#13
wmsz.11
leg. Wojciech Maksymilian Szymański

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Cucurbita ficifolia Bouché [🔉 ku·kur·bi·ta *](pl) dynia figolistna
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji