łaciński epitet nie jest szczęśliwy, gatunek ten ma nagą lub jedynie bardzo rzadko owłosioną łodygę, w przeciwieństwie do podobnej rzeżuchy leśnej (Cardamine flexuosa), której łaciński epitet gatunkowy trafnie nawiązuje do jej cechy diagnostycznej — powyginanego pędu
pręciki 4, rzadko 5(6)
liści łodygowych 1-3(6), listki wąskie, siedzące, odwrotnielancetowate do równowąskich, całobrzegie, różne od listków liści odziomkowych
Na siedliskach synantropijnych, stosunkowo nasłonecznionych, chwast ogrodowy, skarpy, leśne przecinki, często w miejscach gdzie palono gałęzie po zabiegach pielęgnacyjnych w lasach.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
podobne
Podobna rzeżucha leśna (Cardamine flexuosa) ma kwiat z sześcioma lub większą liczbą pręcików, roślina ta rośnie w cienistych lasach i zaroślach. Ponadto jej łodyga jest przynajmniej w dole gęsto owłosiona, powyginana, liście łodygowe są liczne z listkami na ogonkach, nieregularnie ząbkowane, podobne do listków w różyczce; szypułki łuszczyn odstają pod mniej ostrym kątem a same łuszczyny są bardziej spionowane.