Betula lenta L. [🔉 be·tu·la *]

Drzewo, często wielopienne. Kora ciemna, na młodych pniach prawie czarna; nie łuszcząca się, w starszym wieku na pniu drobno spękana.

Liście jajowato wydłużone, ostro podwójnie piłkowane; owłosione tylko na nerwach; 9 – 12 par nerwów bocznych.

Kwitnienie kwiecień – maj.

Uprawiane drzewo ozdobne, pochodzi ze wschodu Ameryki Północnej. U nas w kolekcjach.

Jesienią liście przebarwiają się złocistożółto.