Abies cephalonica (jodła grecka)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 2725 "pędy nagie, igły nie wcięte" w "Abies (jodła)"

Korona równo stożkowata, gęsta do samej ziemi, gałęzie odchodzą poziomo; stare kopulaste. Kora szara, początkowo gładka, z wiekiem pękająca na podługowate łaty. Młode pędy nagie, ±błyszczące, jasnobrązowe. Pączki jajowate do tępo jajowato-stożkowatych, dość duże, silnie ożywicowane, z odstającymi, odchylonymi wierzchołkami.

space

Szyszki z wystającymi łuskami wspierającymi.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Abies cephalonica (jodła grecka)

takson uprawiany ^[491]

⇈ 🌱

Nazwa nadużywana. W uprawie często pod tym mianem są mieszańce jodły pospolitej (Abies alba) i jodły kaukaskiej (Abies nordmanniana). [491]

Pochodzi z gór Grecji. U nas w kolekcjach.

🌲 drzewa iglaste • zimozielone (wiecznie zielone)

wysokość: do 20 m

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione • ⛅ półcieniste • osłonięte (przed wiatrami) • z wilgotnym powietrzem

💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża)

☷ gleba: przeciętna ogrodowa

❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 7a

Mało mrozoodporna, dobrze znosi suszę i wysokie temperatury.

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

Meyer's Dwarf

▫	‘Barabit's Gold’ — wolno rosnąca; igły żółte; wymaga palikowania
○	‘Meyer's Dwarf’ — wolno rosnąca, zwarta, stożkowa

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

okaz w Glinnej

Największy okaz jodły greckiej w Polsce. W 2008 r. miała 367 cm obwodu w pierśnicy i wysokość 24 m - wg Kubus M. 2008. A Collection of the Dendrological Garden in Glinna (Northwest Poland), dostęp: www.notulaebotanicae.ro/index.php/nbha/article/view/63 „Uderzenie huraganu Cyryl w styczniu 2007 złamało również rozdwojony wierzchołek starej Abies cephalonica (w miejscu dużej dziupli, z gniazdem szerszeni)” - Tumiłowicz J. 2009. Ogród Dendrologiczny w Glinnej – w 40-lecie jego odnowienia. Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego, Vol. 57, s. 75-83.