Acidanthera bicolor Hochst.

Uprawiana odmiana pochodzi z Etiopii, gdzie rośnie na wilgotnych skałach. U nas uprawiany na rabacie kwiat sezonowy o bulwach zimowanych w pomieszczeniu. Można też uprawiać w pojemnikach. Pędy kwiatostanowe do 100 cm wysokości.

Wymagania, biologia rozwoju i cykl uprawy są takie same jak u mieczyka ogrodowego (Gladiolus ×hybridus) z drobnymi różnicami opisanymi dalej.

Przy bulwie zastępczej tworzy się kilkadziesiąt bulw przybyszowych; w odróżnieniu od mieczyka niektóre z nich są duże (ponad 6-8 cm obwodu) i zdolne do kwitnienia już w kolejnym roku uprawy.

Sadzi się w rzędach co 25-30 cm, w rzędzie co 5-10 cm; na głębokości 7-10 cm. Drobne bulwy, nie kwitnące w danym roku sadzi się płycej, ok. 5 cm pod powierzchnią, w rzędach co 15-20 cm.

Uprawiałem w 2012 r. z zakupionych bulw i szczerze mówiąc mam wątpliwości czy warto kontynuować. Owszem, gdy popatrzeć przez kadr, na fragment, to kwiaty wyglądają nie tylko ładnie ale nawet i efektownie. Całościowo to już tak pięknie nie wygląda. Acidantera ma wszystkie wady prymitywnych odmian mieczyków — w czasie kwitnienia jedynie pojedyncze kwiaty w gronie są otworzone i kwitną krótko, po przekwitnięciu długo smętnie się zwieszają a i w czasie kwitnienia są zwrócone ku dołowi tak że niewiele widać z ich urody (chyba, że z pozycji kucznej). Całkowity okres kwitnienia jednej rośliny jest jednak długi, kilkutygodniowy - w gronie znajduje się łącznie kilkanaście kwiatów.