Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
liście
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
liść
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
liść
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
pęd wegetatywny
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
pęd wegetatywny
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
owocostan
Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
pęd generatywny

uwagi

- pędy płonne płożące, obłe, nagie lub słabo owłosione,
- kolce na pędach płonnych jednorodne, dość liczne (do 15 na 5 cm), 5-7 mm długie, smukłe, proste nieznacznie pochylone,
- liście 3-5 listkowe, ciemnozielone, góra nagie, dołem owłosione, zachodzące na siebie; listek końcowy na krótkim ogonku, szerokojajowaty do jajowate-eliptycznego, o sercowatej nasadzie, nierówno piłkowany o zębach szerokich; listki pierwszej pary (jeśli obecne) krótkoogonkowe lub siedzące,
- kwiatostan krótki, nieregularny, spłaszczony na końcu; oś kwiatostanowa owłosiona, z nielicznymi gruczołami, opatrzona w kolce smukłe, o szerokiej podstawie, długie, proste lub słabo zakrzywione,
- działki szarozielone, owłosione, po przekwitnięciu odgięte; płatki białe; preciki dłuższe od słupków,
[Błażej Gierczyk]

występowanie

rodzimy takson flory Polski [491]
wystepowanie - Rubus chaerophyllus (jeżyna świerząbkowata)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji