Pnącze pochodzące z Afryki równikowej, szeroko uprawiane w strefie tropikalnej dla jadalnych strąków i nasion (odpowiednik naszej fasoli; ale uwaga! dojrzałe nasiona aby nie były trujące wymagają odpowiedniego przygotowania). U nas uprawiane jako ciekawostka, ozdobne pnącze jednoroczne z sadzonek. Pędy do 2 m długości.
Stanowisko słoneczne, bardzo ciepłe (to warunkuje tempo wzrostu i powodzenie uprawy). Gleba żyzna, próchniczna, przepuszczalna; odczyn obojętny.
Uprawa siewu wprost do gruntu, w drugiej połowie maja gdy ziemia się ociepli, nie pozwala zwykle na porządne kwitnienie i rozwój strąków. Pewniejsza jest uprawa pod osłonami.
Uprawiałem w 2012r. wysiawszy nasiona już w kwietniu, z myślą o rozsadzie. Jak to fasola, w ciepłym pomieszczeniu rosła jak głupia i rychło przeniosłem ją do dużej donicy. Na początku maja miałem ją już pod sufit. W tym okresie (tj. przed kwitnieniem) była chyba najbardziej efektowna dzięki purpurowej nerwacji liści, dobrze kontrastującej z żywą zielenią liści. Przymrozki w tym roku były niemal do końca maja tak, że na dworze znalazła się tuż przed kwitnieniem. W mniej cieplarnianych warunkach tworzyła mniejsze liście, z ciemniej wybarwioną całą blaszką liściową, przez co oryginalna nerwacja nie była wyraźnie widoczna. Kwitła i wykształciła kilkanaście strąków. Szybko łysiała od dołu. Ulistnienie ma też dość rzadkie z natury, stąd ogólny efekt był szpecący niż zdobiący.
