Cucurbita argyrosperma [🔉 ku·kur·bi·ta *]

Dynia srebrnonasienna (dawniej nazywana dynią mieszaniec) – Cucurbita argyrosperma (syn. C. mixta) to gatunek uprawiany w wielu odmianach głównie w Ameryce Środkowej i na południu USA. Od Meksyku do Nikaragui spotkać można jej dziki podgatunek (subsp. sororia) o małych gorzkich owocach i drobnych nasionach. Odmiany uprawne dostarczają jadalnego miąższu owoców (który jest zwykle żółto-kremowy i dość włóknisty) i nasion, oraz młodych pędów i kwiatów. Najważniejsze są jednak odmiany nasienne. Te zalicza się do trzech typów różniących się głównie wielkością nasion: „green striped cushaw” - które są najmniejsze, „taos” - o średnich wymiarach, i największe – „silveredge” – mierzące nawet 3,5 cm długości i mające szeroki srebrny brzeg.

Kształt owoców jest dość jednolity – są albo gruszkowate (cushaw), lub kulistawe, rzadziej owalne. Skórka jest zwykle paskowana (paski mają najczęściej barwę białą i zieloną lub żółtą). Szypułka owocowa jest często bardzo rozrośnięta, gruba. Na liściach często występują białe (lub żółtawe czy srebrne) plamki.

Do odmian przeze mnie przetestowanych i dość dobrze u nas owocujących należą: „Tennessee Sweet Potato” (chyba najłatwiejsza, o dużych jednolicie jasnobeżowych owocach, ale gorzkim miąższu, uprawiana zwykle dla nasion i dla ozdoby), „Chinese Alphabet” (o nasionach pokrytych pęknięciami podobnymi do chińskiego pisma i niewielkich zielono-żółtych gruszkowatych owocach), „Mrs. Aquillard's Cushaw” (krótki okres wegetacji, odmiana o pięknych gruszkowatych i zwykle pasiastych owocach), „Silver Edge” (owoce kuliste, biało-zielono paskowane, nasiona ze srebrnym brzegiem, bardzo duże) czy „Mexican X-Top” (łatwa, owoce gruszkowate lub okrągławe pięknie żółto-biało paskowane). Do uprawy starałem się wybierać odmiany najodporniejsze na chłód i o krótkim okresie wegetacji. Nie udało mi się z odmianami „Mayo Arrota” i ” „Alamos”, ale np. tą ostatnią wysiałem bardzo późno (w końcu maja), co być może było powodem niepowodzenia.