Claytonia linearis Douglas [🔉 kla·i·to·ni·a *]

Roślina roczna, pędy nierozgałęzione lub rozgałęzione, 2-30 cm wysokości.

Wszystkie liście siedzące, skrętoległe, równowąsko-lancetowate.

Listki okwiatu 4-6 mm długości, białe.

Owocem jest torebka zawierająca do 3 nasion.

Roślina przechodzi rozwój wczesną wiosną, kwitnąć i zawiązując nasiona przed pierwszym pokosem.Roślina roczna, pędy nierozgałęzione lub rozgałęzione, 2-30 cm wysokości.

Listki okwiatu 4-6 mm długości, białe.

Roślina przechodzi rozwój wczesną wiosną, kwitnąć i zawiązując nasiona przed pierwszym pokosem.

Gatunek pochodzi z zachodu Ameryki Północnej, gdzie pierwotnie rósł na wilgotnych terenach górskich. Począwszy od lat 70-tych obserwuje się ekspansję poza pierwotne siedliska. W końcu lat 80-tych XX w. pojawił się w Europie, w tym w Polsce.

W Polsce obserwuje się kilka stanowisk, gdzie występuje jako chwast w uprawach. Są to przede wszystkim intensywnie użytkowane, nawożone, łąki i pastwiska, obficie nawożone. Amplituda ekologiczna tego gatunku jest bardzo szeroka co do żyzności gleby, kwasowości i uwilgotnienia.

Obecny status tego gatunku we florze Polski to efemerofit. Z uwagi na długi okres przez jaki utrzymują się znane populacje nie jest wykluczone, że ma on już charakter zadomowionego kenofita, z tym że związanego z siedliskami poddanymi silnej antropopresji. Gatunek pochodzi z zachodu Ameryki Północnej, gdzie pierwotnie rósł na wilgotnych terenach górskich. Począwszy od lat 70-tych obserwuje się ekspansję poza pierwotne siedliska. W końcu lat 80-tych XX w. pojawił się w Europie, w tym w Polsce.

Obecny status tego gatunku we florze Polski to efemerofit. Z uwagi na długi okres przez jaki utrzymują się znane populacje nie jest wykluczone, że ma on już charakter zadomowionego kenofita, z tym że związanego z siedliskami poddanymi silnej antropopresji.