longifolius, -a, -um
(lat., subst.)
— długolisty; przymiotnik złożony z long- (długo-) -i- -folius (-listny)
longi-; dolicho-
(lat., pref.)
— długo-;
przedrostek w licznych przymiotnikach złożonych;
(lat.) longi- od longus,-a,-um (długi);
(gr) dolicho- od dolichos δόλιχος (długi)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)