Abies veitschii Lindl. [🔉 ā·biēs *]

Korona wąska, luźna, z bocznymi gałęziami w regularnych okółkach, prostopadle odchodzącymi. Kora gładka i długo jasna. Pędy jasnobrązowe, krótko, czarniawo owłosione. Pączki małe, kuliste, ±czerwone, błyszczące, silnie ożywicowane.
Igły miękkie, elastyczne, 10 – 25 mm długości, wierzchołek tępy lub nieco wcięty; górą ciemnozielone, błyszczące; spodem z dwoma szerokimi kredowobiałymi grubymi woskowymi paskami. Na gałązce gęsto ustawione i wzniesione ku górze, ustawione V-kształtnie.

Gatunek japoński, rzadko uprawiany w Polsce. Mrozoodporna, wymaga stanowisk ocienionych, jest wrażliwa na suszę. W uprawie są odmiany mieszańcowe z jodłą koreańską (Abies koreana) ≡ jodła Arnolda (Abies ×arnoldiana) o silniejszym zroście, zwykle zbliżone cechami do jodły Veitcha (Abies veitschii).