Pinus jeffreyi Grev. et Balf. [🔉 pī·nus dżef·fre͡i·i]

Boczne gałęzie słabo rozgałęzione z igłami skupionymi na końcach w formie miotełki. Pędy roczne grube, z niebieskawym nalotem.

Zachodnia Ameryka Północna od Oregonu do południowej Kalifornii.

Nie w pełni mrozoodporna, przy temperaturach poniżej -25°C przemarzają igły. Należy wybierać stanowiska osłonięte przed wiatrem, ciepłe. Gleba dość żyzna, piaszczysto-gliniasta lub gliniasta.

Wrażliwa na chorobę zamierania pędów sosny wywoływaną przez grzyba Sphaeropsis sapinea.

Drzewo do 30 m wysokości o luźnej koronie. Rośnie wolno.

Bardzo dekoracyjna z uwagi na długie igły skupione na końcach gałązek w formie miotełki i wyjątkowo duże szyszki które długo pozostają na drzewie (do dwóch lat).