Pinus jeffreyi Grev. et Balf. [🔉 pī·nus dżef·fre͡i·i]

Boczne gałęzie słabo rozgałęzione z igłami skupionymi na końcach w formie miotełki. Pędy roczne grube, z niebieskawym nalotem.

Igły po (2) 3 w pęczkach, długie (12-18 cm, u młodych egzemplarzy nawet do 25 cm), sztywne, niebieskawozielone. Boczne gałęzie słabo rozgałęzione z igłami skupionymi na końcach w formie miotełki. Pędy roczne grube, z niebieskawym nalotem.

Pochodzi z zachodniej Ameryka Północna, od Oregonu do południowej Kalifornii, gdzie rośnie w górach na wysokościach 1000-2000 (3000) m n.p.m.

Drzewo do 30 m wysokości o luźnej koronie. Rośnie wolno. Bardzo dekoracyjna z uwagi na długie igły skupione na końcach gałązek w formie miotełki i wyjątkowo duże szyszki (do 35 cm długości), które długo pozostają na drzewie (do dwóch lat).

Z uwagi na trudności z uprawą w naszych warunkach klimatycznych warto rozważyć zastąpienie jej podobną sosną żółtą (Pinus ponderosa) (o znacznie mniejszych szyszkach).Pochodzi z zachodniej Ameryka Północna, od Oregonu do południowej Kalifornii, gdzie rośnie w górach na wysokościach 1000-2000 (3000) m n.p.m.

Z uwagi na trudności z uprawą w naszych warunkach klimatycznych warto rozważyć zastąpienie jej podobną sosną żółtą (Pinus ponderosa) (o znacznie mniejszych szyszkach).

Nie w pełni mrozoodporna, przy temperaturach poniżej -25°C przemarzają igły. Należy wybierać stanowiska osłonięte przed wiatrem, ciepłe. Gleba dość żyzna, piaszczysto-gliniasta lub gliniasta.

Dość odporna na zanieczyszczenia powietrza, może być sadzona w miastach.

Wrażliwa na chorobę zamierania pędów sosny wywoływaną przez grzyba Sphaeropsis sapinea.Nie w pełni mrozoodporna, przy temperaturach poniżej -25°C przemarzają igły. Należy wybierać stanowiska osłonięte przed wiatrem, ciepłe. Gleba dość żyzna, piaszczysto-gliniasta lub gliniasta.

Wrażliwa na chorobę zamierania pędów sosny wywoływaną przez grzyba Sphaeropsis sapinea.