Lonicera ×tellmanniana Magyar ex L. Späth [🔉 lo·ni·ce·ra *]

Częściej uprawiane ogrodowe pnącze wieloletnie; szybko rośnie, do 8 metrów wysokości; pędy wijące się; podobne do krajowego wiciokrzewu pomorskiego (Lonicera periclymenum) ale nieco roślejsze, ze zrośniętymi tarczowato liśćmi podkwiatostanowymi, nie ogróczolone. Kwitnie obficie w czerwcu i lipcu; kwiaty pomarańczowożółte, zaróżowione; o słabym zapachu. Ozdobę jesienią stanowią pomarańczowe owoce.

Optymalne dla obfitego kwitnienia jest stanowisko słoneczne ale dobrze rośnie także w miejscach półcienistych. Gleba próchniczna, przeciętna do żyznej; stale dostatecznie wilgotna; odczyn obojętny lub zasadowy. Wysoce mrozoodporne; w razie przemarznięcia nadziemnych pędów bardzo szybko regeneruje się.