cechy charakterystyczne

Rzadko uprawiane drzewo ozdobne, głównie w kolekcjach, podobne do żywotnika olbrzymiego (Thuja plicata). Łuski grube, wypukłe, jaśniej zielone i mniej lśniące, spodnie z białym, woskowym rysunkiem; ich końce krótkie, tępe, zwykle zakrzywione. Bez wypukłych gruczołków i nie pachnące aromatycznie.
Niskie drzewa rozgałęziające się od nasady, o szerokiej koronie, gałęzie szeroko odchodzą prostopadle i podnoszą się. Kora łuszczy się papierzasto.
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji