Veronica agrestis L. [🔉 we·ro·ni·ka *]

Rośliny jednoroczne, żółtozielonej barwy. Pędy rozgałęziające się od nasady, pokładające się, w górnej połowie wznoszące się, 5-20 cm długości.

Liście krótkoogonkowe, ogonek do 5 mm długości, długo owłosiony; blaszka podługowato jajowata do eliptycznej, wyraźnie dłuższa niż szersza, 7-18 mm długości i 4-10 mm szerokości; brzegiem płytko nieregularnie karbowana lub piłkowana; z obu stron owłosiona, z włoskami gruczołowatymi; żółtozielona. Przysadki podobne do liści, zmniejszające się ku górze i tam ±siedzące.

Kielich dłuższy od korony, zrośnięty w nasadzie; działki lancetowate, 4-7 mm długości, na szczycie tępo szpiczaste, z zewnątrz z włoskami prostymi i gruczołowatymi jednakowej długości, brzegiem krótko owłosione, na owocu wyłysiałe; nasady nie zachodzą na siebie; przewyższają dojrzałą torebkę.

Szyjka słupka na torebce prosta, nie przewyższa wcięcia, do 1(1.2) mm długości. Torebki w zarysie okrągłe, 3.5-5.5 mm długości i 4-6 mm szerokości, bocznie nieznacznie spłaszczone, wyraźnie tępo kanciaste, wcięcie wąskie, ostrokątne; boki wyraźnie żyłkowane, niemal wyłącznie z dłuższymi włoskami gruczołowatymi.

Nasiona muszlowate, w zarysie tępo rombowate, 1.2-1.6 mm długości, płytko poprzecznie bruzdowane.

Chwast w uprawach okopowych i zbożowych, w ogrodach. Rzadko na terenach trawiastych i o niepełnym pokryciu roślinnością. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, lekkie, bogate w próchnicę i azot, słabo kwaśne; nie rośnie na glebach wapiennych.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla: