Trifolium montanum
Trifolium montanum
Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
główki kwiatowe
Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
główki kwiatowe
Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
XL

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Trifolium (koniczyna)kl 284
Byliny, o silnym korzeniu i ze zdrewniałym, rozgałęzionym kłączu. Łodygi wzniesione, 15-60(70)cm wysokości, pojedyncze lub słabo rozgałęzione w górze, skąpo ulistnione; gęsto, wełnisto, przylegająco owłosione.

space

Kwiatostany jajowate lub eliptyczne, gęste. Kwiaty na bardzo krótkich szypułkach ok. 1mm długich, w czasie owocowania skierowane w bok i nieco w dół. Kielich 10-nerwowy, górne ząbki kielicha tak długie jak dolne. Korona biała, 7-9mm długości.

space

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium montanum (koniczyna pagórkowa)
Łąki i pastwiska, murawy, zarośla, widne lasy i ich skraje. Na glebach dostatecznie wilgotnych i wysychających, z preferencją dla zasobnych w wapń i nawapiennych.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
space_elw
Gatunek istotny (rola w Cocktail) m.in. dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium montanum L. [🔉 tri·fo·li·um *](pl) koniczyna pagórkowa
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji