Tx: 6891
atlas-roslin.pl

Arum orientale M. Bieb. ssp. orientale [🔉a·rum or·i·en·ta·le sub·spe·ci·es or·i·en·ta·le]

obrazki wschodnie typowe, obrazki alpejskie
Arum alpinum Schott et Kotschy (tak w czekliście) [🔉a·rum al·p·num] · Arum cylindraceum Gasp. [🔉a·rum *] · Arum maculatum hort. [🔉a·rum ma·ku·l·tum]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈

Bylina, 14-30cm wysokości, z kłączem pionowym, jajowatym, wyraźnie skróconym, 3-5cm długości i 1.5-2cm średnicy.

space

Szypuła kwiatostanu długości 3/4-5/4 długości ogonka liściowego. Pochwa 9-15cm długości, 1.5-3× dłuższa od kolby; otwarta górna część pochwy 1.5-2× dłuższa od zamkniętej, trąbkowatej dolnej części.

space

Kwitnienie w kwietniu i maju.

występowanie

rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.229 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 2001 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą. Na liście jako Arum alpinum.
wystepowanie - Arum orientale ssp. orientale (obrazki wschodnie typowe)

Arum orientale ssp. orientale
pokrój niekwitnących roślin
ekologiczne liczby wskaźnikowe Arum orientale ssp. orientale (obrazki wschodnie typowe)

Stanowiska w wilgotnych lasach na południu Polski, w Beskidzie Niskim, Pogórzu Przemyskim, Pogórzach% Strzyżowskim, Gorlickim, Ciężkowickim i na pobliskich terenach. Na Dolnym Śląsku też jest spotykany (np. w rez. "Muszkowicki Las Bukowy" k. Henrykowa).

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Na aktualnej czerwonej liście (2016r.) takson nie jest ujęty. Na liście z 2006r. miał status — R – rzadki - potencjalnie zagrożony wymarciem

uwagi

Uwaga dla używających klucza Szafera et al. gdzie znajdziemy obrazki plamiste (Arum maculatum). Wg. obecnego stanu wiedzy w Polsce obrazki plamiste (Arum maculatum) nie występują na naturalnych stanowiskach, a jedynie w miejscach po dawnej uprawie przy zamkach, w parkach, itp. Jest kilkanaście stanowisk na Pomorzu, w żyznych lasach łęgowych i niskich grądach, w miejscach zacienionych, w dolinach cieków lub wilgotnych wąwozach.

space

We florze Czech ten takson jest pod mianem Arum cylindraceum Gasparr. [71.8].

wybrane okazy · selected collections

#8
as.100517-1
leg. Marek Argent
/Wschowa, ogród naturalistyczny VescHort/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Arum orientale ssp. orientale (obrazki wschodnie typowe)
🌱

Bylina o bulwiastych kłączach występuje od Azji Środkowej po Europę Południowo-Wschodnią, u nas naturalne stanowiska w lasach bukowych Pogórza Karpackiego. Uprawiana bylina ogrodowa. Tworzy kępy, 20-30 cm wysokości. Ozdobna z liści. Kwitnie w kwietniu-maju. Większą ozdobą są w okresie letnim jaskrawoczerwone owocostany.

space

💠 rabata bylinowa • ogród naturalistyczny
wysokość: 20 – 30 cm
kwitnienie: od kwietnia do maja

wymagania i uprawa

🌸
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 6b

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — cień lub półcień • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne lub podłoże bardzo żyzne

Stanowsko cieniste lub częściowo ocienione. Gleba żyzna, próchniczna, przepuszczalna; stale wilgotna ale nie podmokła; odczyn obojętny. Dostatecznie mrozoodporna dla uprawy w większej części Polski.

space

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Arum orientale M. Bieb. ssp. orientale [🔉 a·rum or·i·en·ta·le sub·spe·ci·es or·i·en·ta·le]Arum alpinum Schott et Kotschy (tak w czekliście) [🔉 a·rum al·p·num] · Arum maculatum hort. [🔉 a·rum ma·ku·l·tum] · Arum cylindraceum Gasp. [🔉 a·rum *](pl) obrazki wschodnie typowe · obrazki alpejskie
macultus; maculsus, -a, -um (lat., adj.) — plamkowaty, plamisty (maculatus), poplamiony (maculosus) - z niedużymi powierzchniami lub plamkami, ±okrągłymi, odmiennej barwy niż podstawowa barwa organu; np. liście miodunki plamistej (Pulmonaria officinalis); od macula, -ae (f.) - plama, piętno i macula, -are - plamić
orientalis, -e (lat., adj.) — wschodni; oriens, -entis - wschód (słońca)
alpnus, -a, -um; alpester, -is; alpicola; alpigenus (nazwa geograficzna, adj.) — alpejski (przymiotnik od łacińskiej nazwy pasma górskiego Alpes); zwykle epitet oznacza, że gatunek rośnie w górach Alpach; czasem oznacza, że w strefie alpejskiej innych gór; odmiany epitetu: alpestre (od formy włoskiej i francuskiej), alpicola (lat. przyrostek -cola "zamieszkujący"), alpigenus (lat. przyrostek -gene "rodem z")
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji