Pędy nieregularnie widlasto rozgałęziające się, długie, płożące się, z krótkimi pędami bocznymi.
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Pędy sterylne nie są spłaszczone. | ||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Kłosy niewiele różnią się od ulistnionych pędów, są luźne, ich liście są zielone i nie są suchobłoniasto obrzeżone. ▶ Lycopodiella inundata (widłaczek torfowy) widłak torfowy ·
syn. Lepidotis inundata · Lycopodium inundatum · takson rodzimy lub trwale zadomowiony [491] Nieczęsty. Brzegi torfowisk, mokre piaski przy stawach, zabagnione łąki. | ||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
| ||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Kłosy zarodnionośne zwykle po 2-3 na rozwidlonym końcu długiej stopki. Gatunek częsty. Na wrzosowiskach, suchych pastwiskach i łąkach, w świetlistych lasach iglastych, na glebach kwaśnych. | ||||||
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Kłosy zarodnionośne pojedynczo, bez stopki, siedzące na końcu wzniesionych gałązek. Dość częsty. Lasy iglaste, także zabagnione, na kwaśnym podłożu, na torfowiskach. | ||||||