Pęd traw

u wiechlinowatych (Poaceae) i turzycowatych (Cyperaceae) błoniasty twór na pograniczu blaszki liściowej i pochwy liściowej; jego kształt, obecność lub brak jest przydatną cechą przy oznaczaniu tej grupy roślin

młode liście w pączku (widoczne na przekroju) są złożone na pół - tak jak karki złożonej książki, po rozwinięciu są wtedy zwykle symetryczne i z wyraźnym nerwem głównym

młode liście w pączku (widoczne na przekroju) są zwinięte w rulonik - po rozwinięciu są wtedy zwykle nieco asymetryczne

forma uszek w nasadzie blaszki liściowej charakteryzująca się wydłużonymi wyrostkami, obejmującymi źdźbło; ostrogi występują np. u perzu właściwego (Elymus repens) i kostrzewy olbrzymiej (Festuca gigantea),

wyrostki u nasady blaszki liściowej traw, zwykle odmiennie zabarwione od blaszki,

Pęd traw zróżnicowany jest na wydłużone i puste międzywęźla oraz pełne węzły zwane kolankami. Wzrost na długość odbywa się w kolankach.