pęd (źdźbło i liście) traw

Pęd traw zróżnicowany jest na wydłużone i puste międzywęźla oraz pełne węzły zwane kolankami. Wzrost na długość odbywa się w kolankach.

u wiechlinowatych (Poaceae) i turzycowatych (Cyperaceae) błoniasty twór na pograniczu blaszki liściowej i pochwy liściowej; jego kształt, obecność lub brak jest przydatną cechą przy oznaczaniu tej grupy roślin

Zwykle parzyste, płaskie wyrostki u nasady organów — zobacz nasada uszkowata.

Można mówić o uszkach równych (lat. auriculae aequales) lub uszkach nierównych (lat. auriculae inaequales), uszkach kończystych (szpiczastych) (lat. auriculae acutae) lub uszkach zaokrąglonych (lat. auriculae rotundatae); organach uszkowatych (lat. auriculatus) tj. z uszkami, bądź o organach uszkopodobnych, uszkowatych (lat. auricularis) tj. uszkopodobnych, albo o organach uszastych (lat. auritus) tj. z dużymi uszkami.

forma uszek w nasadzie blaszki liściowej charakteryzująca się wydłużonymi wyrostkami, obejmującymi źdźbło; ostrogi występują np. u perzu właściwego (Elymus repens) i kostrzewy olbrzymiej (Festuca gigantea),

młode liście w pączku (widoczne na przekroju) są złożone na pół - tak jak karki złożonej książki, po rozwinięciu są wtedy zwykle symetryczne i z wyraźnym nerwem głównym

młode liście w pączku (widoczne na przekroju) są zwinięte w rulonik - po rozwinięciu są wtedy zwykle nieco asymetryczne