Deschampsia cespitosa (L.) P. Beauv. [🔉 de·szam·si·a ces·pi·to·sa]

Trawa wybitnie zbitokępkowa, tworzy kępy o średnicy do 25 cm i wysokości do 50 cm. Krzewi się śródpochwowo. System korzeniowy jest silnie rozwinięty o głębokości zależnej od uwilgotnienia gleby (15 cm do 100 cm). Rośliny trwałe, poszczególne osobniki mogą żyć nawet do 30 lat, zimozielona, czasem żyworodna. W czasie surowych zim może wymarzać, bo ma wysoko umieszczone węzły krzewienia.

Blaszka liściowa w pączku złożona, płaska, 2-6 mm szerokości, twarda, szorstka, na brzegu ząbkowana, z 5-7(9) bardzo wyraźnymi, ostrymi żeberkami i przeświecającymi między nimi bruzdkami, u nasady z wyraźnym zgrubieniem. Blaszki liściowe długości 5-20 cm, wzniesione lub odstające na pędach generatywnych. Na pędach wegetatywnych dłuższe, 10-60 cm długości, 1-5 mm szerokości.

Pochwy liściowe zrośnięte, gładkie (czasem słabo szorstkie), na dolnych piętrach i pędach wegetatywnych ścieśnione, słomiaste, suche.

Kłoski (2)2.5-6 mm długości, (1)2-3 kwiatowe.

Plewa dolna jednonerwowa. Plewa górna nieco dłuższa od dolnej, 3-4 mm długości, trójnerwowa.

Plewka górna u swojej podstawy z wieńcem sztywnych białych włosków.

Ziarniak 1.5 mm długości, lancetowaty, brązowy, przeświecający przez plewki.

Kwitnie późno, przy długim dniu, od czerwca do sierpnia.

Gatunek ten tworzy wiele odmian różniących się między innymi formą i rozmiarem oraz barwą części kwiatu.

Gatunek pospolity na terenie całego kraju, w górach aż do piętra kosodrzewiny.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Gatunek istotny (rola w Cocktail) m.in. dla:

Trawa gęstokępkowa, bez rozłogów; szeroko rozpowszechniona na całej Półkuli Północnej.

W rolnictwie gatunek ten jest traktowany jako szkodliwy ponieważ tworzy zwarte i wysokie kępy utrudniające lub uniemożliwiające użytkowanie pastewne i kośne. Jest też uciążliwym chwastem upraw leśnych w widnych lasach, na porębach i pożarzyskach. Spełnia też ważną funkcję przeciwerozyjną na trudnych terenach (rozpylony torf, piaszczyste zbocza, tereny okresowo podmokłe).

Trawa o bardzo szerokim spektrum ekologicznym. Bujnie rośnie na glebach żyznych i okresowo podmokłych lub wilgotnych, preferuje organiczne, torfowe. Dobrze rośnie także na glebach słabych i suchych, tworząc głęboki system korzeniowy; toleruje gleby kwaśne i zasadowe; radzi sobie na glebach słabo zasolonych. W mroźne zimy może wymarzać.