Anthemis carpatica Willd. [🔉 an·te·mis *]

Rośnie w górach południa Europy do Pirenejów do Karpat Wschodnich, ale nie w Polsce, w cieplejszej części, bardziej na południe od Polski. U nas uprawiana bylina ozdobna. Pędy płożące się, silnie rozgałęziające się, roślina tworzy niskie płaty, do 15 cm wysokości.

Do ogrodów skalnych, jako niska roślina okrywowa na rabaty bylinowe. Nadaje się do uprawy w pojemnikach.

Stanowisko słoneczne. Gleba przeciętna, przepuszczalna; odczyn kwaśny, nie znosi gleb zasadowych, wapiennych. Może wymarzać w ostrzejsze zimy gdy nazbyt wilgotne podłoże.

Rozmnaża się nasion. Nasiona (2.4 tyś. szt./g) wysiewa się od kwietnia do czerwca, płytko przykrywa podłożem. W temperaturze ok. 20°C wschodzą do trzech tygodni. Na miejsce stałe sadzi się w sierpniu lub wrześniu, w rozstawie 20-30 cm. Kwitnie w pełni od drugiego roku uprawy (w pierwszym może też już nieco zakwitać).