cechy charakterystyczne

Trifolium repens ssp. repens (koniczyna biała typowa)
Trifolium repens ssp. repens (koniczyna biała typowa)
Bylina z rozgałęzionym kłączem. Pędy płożące się i zakorzeniające się w węzłach, jedynie na końcach unoszące się, 10-30 cm wysokości; nagie lub skąpo owłosione w górze.

Przylistki błoniaste, prawie całe zrośnięte w tutkę obejmującą łodygę, nagle ściśnięte w wolny, szczeciniasty koniec. Wszystkie listki spodem ± lśniące (podobna jest w stanie bezkwiatowym koniczyna rozdęta (Trifolium fragiferum s.l.) ale ma ona nie błyszczący spodem środkowy listek i wierzchołkowe części bocznych).

Osadka kwiatostanu wydłużona, pełna. Szypułki środkowych kwiatów ± tak długie jak rurka kielicha, 4-5 mm długości, w czasie owocowania skierowane w dół. Rurka kielicha z 10 nerwami; górne ząbki dłuższe od pozostałych. Korona biała, bardzo rzadko różowawa; kwiaty wonne.

Kwitnienie maj-październik.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Trifolium repens (koniczyna biała)
Trifolium repens ssp. repens (koniczyna biała typowa)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium repens (koniczyna biała)
Pospolita. Pastwiska, łąki, trawniki, przydroża, tereny ruderalne bez zwartej roślinności. Głównie na glebach umiarkowanie wilgotnych, żyznych, zasadowych lub słabo kwaśnych.

Roślina paszowa uprawiana w mieszankach z trawami. Roślina miododajna.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw
Gatunek istotny (rola w Cocktail) m.in. dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

↓niekielich 10-nerwowy
Trifolium repens ssp. repens (koniczyna biała typowa)
Trifolium repens ssp. repens (koniczyna biała typowa)
· Kielich 10-nerwowy, 2-3 mm długości; na szypułce ± równie długiej jak rurka kielicha; górne ząbki kielicha ± równie długie jak rurka, dolne krótsze.
· Listki odwrotnie jajowate do szeroko elipsoidalnych, 10-30 mm długości.
· Główki kwiatowe na szypułach do 20 cm długich. Korona 1-2× dłuższa od kielicha.
· Pędy w formie długich, pełzających i zakorzeniających się rozłogów.
  Pospolicie w całym kraju.
↑nie kielich 6(-8)-nerwowy
· Kielich 6-8-nerwowy (6 nerwów jest dostrzegalnych). Rurka kielicha tylko 1.5-2 mm długości; górne ząbki wyraźnie dłuższe (do 1.5×) od rurki, dolne ząbki ± równe rurce.
· Listki odwrotnie jajowato-klinowate, 6-8 mm długości.
· Główki kwiatowe na szypułach do 12 cm długich. Szypułki także górnych kwiatów krótsze od rurki kielicha lub równie długie, 1-2 mm, przez co kwiatostan dość zbity. Korona 2-2.5×dłuższa od kielicha.
· Łodygi rozesłane ale słabo zakorzeniające się lub wcale, okryte długo zachowanymi resztkami przylistków.
▶ Trifolium repens L. ssp. orbelicum (Velen.) Pawł. (koniczyna biała alpejska)
syn. Trifolium orbelicum Velen. · takson rodzimy lub trwale zadomowiony [491]
  Piętro kosodrzewiny i halne w Karpatach. U nas w Tatrach.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Trifolium repens (koniczyna biała)
🌱
trwała • 🐝 pożytek pszczeli (miododajna)
wysokość: 10 – 20 cm
kwitnienie: od maja do września

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce: ↭ ekspansywna
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 4

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna lub gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie zimne lub miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne

🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

‘Atropurpureum’ — liście ciemnobordowe z zielonym brzegiem; 20 cm
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium repens L. [🔉 tri·fo·li·um *](pl) koniczyna biała · koniczyna rozesłana
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji