atlas-roslin.pl

Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco [🔉 pse͡ł·do·tsu·ga men·zi·zi·i]

daglezja zielona, jedlica · jedlica Douglasa
Pseudotsuga douglasii (Sabine ex D.Don) Carrière [🔉 pse͡ł·do·tsu·ga *] · Pseudotsuga taxifolia (Lindl.) Britton [🔉 pse͡ł·do·tsu·ga ta·ksi·fo·li·a]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Pseudotsuga menziesii
szyszki
Pseudotsuga menziesii
gałązka. Szpilki o długości 2-3 cm miękkie i gładkie, zwykle wąskie, na wierzchu bruzdkowane, średnio- lub ciemnozielone, zwykle matowe. U nasady szpilek widać wyraźnie wyodrębnione ogonki.
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
XL
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Pseudotsuga menziesii
długie ostre pąki, igly lekko zaostrzone, na dolnej stronie igieł dwa białe wąskie paski

opis

cechy diagnostyczne w kluczu:Pinaceae (sosnowate)kl 2516
Pseudotsuga menziesii
Jedno z najwyższych drzew. Pokrojem i układem gałęzi przypomina świerk pospolity (Picea abies), korona stożkowata, gęsta, regularna.

space

Pąki bardzo długie (do 10 mm), wrzecionowate, ostre.

Igły proste, równowąskie, spłaszczone, 20-45 mm długości; górą z bruzdką; spodem z dwoma wąskimi białymi paskami, dość miękkie w dotyku; roztarte o zapachu jabłek lub pomarańczy ("zapach cytrusowy"); na górze zaokrąglone lub krótko zaostrzone, nigdy nie wcięte; nasada stopniowo przechodzi w ogonek. Po opadnięciu igieł na powierzchni gałązki pozostają owalne ślady i zadziorki.

space

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Pseudotsuga menziesii
pokrój
Pochodzi z zachodu Ameryki Północnej, gdzie rośnie od Kolumbii Brytyjskiej i Alberty w Kanadzie po środkowy Meksyk. Forma typowa rośnie wzdłuż wybrzeża Pacyfiku; daglezja zielona odm. sina (Pseudotsuga menziesii var. glauca) rośnie głębiej na wschód kontynentu, w pasie Gór Skalistych.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• lokalnie zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: północno-zachodnie rejony Ameryki Północnej
• Czas przybycia na teren Polski: 1833r. (introdukcja), XXw.?
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
🌱
Pseudotsuga menziesii (daglezja zielona)
Gatunek ten budził od XIX w. duże nadzieje leśników jako drzewo produkcyjne, stąd w kraju znajduje się wiele upraw daglezji. Jego cechy produkcyjne są lepsze niż w przypadku świerka lub jodły, bo jest mniej wymagający gdy chodzi o opady i wilgotność gleby.

space

W uprawie jako drzewa ozdobnego są też liczne odmiany, w tym karłowate (cv. Fletcheri — do 1-3 m wysokości).

🌸
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5b
Forma typowa najlepiej rośnie w warunkach klimatu morskiego i przy dużych opadach. Najlepiej rośnie na glebach nie przesychających, żyznych i głębokich. Dobrze jednak rośnie także w znacznie mniej sprzyjających warunkach na terenie całego kraju poza najchłodniejszymi regionami. Dobrze znosi suszę.

space

Nie jest wytrzymała na zanieczyszczenia powietrza.

space

🌱 🌸

odmiany uprawne (#6) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
‘Blue Wonder’
‘Fruhlingsgold WB’ — typu czarcia miotła, karłowa; przyrosty żółte
‘Glauca Pendula’ — pokrój płaczący; igły szaroniebieskie
‘Graceful Grace’ — forma płacząca
‘Nana’ — karłowa, zwarta; igły szaroniebieskie
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections

#13
11 11 06 - 4
leg. Marek Snowarski
/Park Grabiszyński, Wrocław/
#7
11 10 29 - 2
leg. Marek Snowarski
/Park Grabiszyński, Wrocław/
#1
sm.070729-2
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Góry Bystrzyckie, Kolonia Stara Bystrzyca/
#2
jmak.09_2_21
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen, Niemcy/
#2
js.090208-1
leg. Jacek Soboń
#2
js.050318-3
leg. Jacek Soboń
/okolice Wlenia, Pogórze Kaczawskie/
#2
bm.051112-16
leg. Bartosz Melzer
/Wejherowo/
#1
js.050325-2
leg. Jacek Soboń
/Okolice Wlenia Pogórze Kaczawskie/
#5
22 08 20 - 57
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Wirty/
Forma górska daglezji. Odznacza się większą mrozoodpornością, lepiej znosi gorsze warunki. Rośnie wolniej i jest niższa (jednak w ojczyźnie osiąga swoje 40 m wysokości).

space

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Pseudotsuga menziesii (Mirb.) Franco [🔉 pse͡ł·do·tsu·ga men·zi·zi·i]Pseudotsuga douglasii (Sabine ex D.Don) Carrière [🔉 pse͡ł·do·tsu·ga *] · Pseudotsuga taxifolia (Lindl.) Britton [🔉 pse͡ł·do·tsu·ga ta·ksi·fo·li·a](pl) daglezja zielona · jedlica · jedlica Douglasa
menziesii; Menziesia (nazwa osobowa, adj.) — epitet gatunkowy i nazwa rodzaju honorują Archibalda Menzhiesa [menziz] (1754–1842), szkockiego botanika i lekarza, który z wyprawy dookoła świata w końcu XVIII w. przywiózł m.in. okaz daglezji zielonej (Pseudotsuga menziesii)
tsuga (verb.) — japońska nazwa choin
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji