atlas-roslin.pl

Juniperus sabina L. [🔉 ju·ni·pe·rus *]

jałowiec sabiński, jałowiec sawina · sawina
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Juniperus sabina (jałowiec sabiński)
XL
Galium mollugo
młode szyszkojagody
Juniperus sabina
Juniperus sabina
Juniperus sabina (jałowiec sabiński)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Juniperus (jałowiec)kl 2556
Niski i bardzo szeroko rozpościerający się krzew. Gałęzie miotlaste, skośnie odstające, pokładające się i zakorzeniające. Z czasem mogą pokrywać kilkudziesięciometrową powierzchnię, przy wysokości najstarszych partii 2-3m. Roztarte gałązki o charakterystycznym, duszącym, nieprzyjemnym zapachu.

space

Kwiaty najczęściej dwupienne. Szyszki zwisające pazurkowato na zagiętych w dół krótkopędach, niebieskie, potem granatowe. Dojrzewają jesienią lub wiosną kolejnego roku. Nasion (1)2(3-4).

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Juniperus sabina (jałowiec sabiński)
Juniperus sabina (jałowiec sabiński)
XL
ekologiczne liczby wskaźnikowe Juniperus sabina (jałowiec sabiński)
W Polsce naturalnie na wapiennych skałach w Pieninach, o wystawie południowo-wschodniej, na dwóch stanowiskach Na Facimiechu i skałach Piecki; stanowiska te mają charakter reliktu z okresu przedlodowcowego. Od dawna sadzony krzew ozdobny w kilku odmianach.

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: EN – zagrożony.
Na liście z 2006r. takson miał status — R – rzadki - potencjalnie zagrożony wymarciem
Globalnie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.

Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
D1. populacja bardzo mała, liczba dojrzałych osobników ≤250.

wybrane okazy · selected collections

#2
jkr.120526-4
leg. Jerzy Kruk
/ogródek PPN (Sromowce Wyżnie)/
#5
js.060703-47
leg. Jacek Soboń
/Ogród Botaniczny we Wrocławiu/
#2
15 04 30 - 5
leg. Marek Snowarski
/Arboretum Bolestraszyce/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Juniperus sabina (jałowiec sabiński)
🌱
Krzew o szeroko rozpostartych na boki gałęziach, częściowo pokładających się i zakorzeniających się; ekspansywny. Stare egzemplarze bardzo szerokie, do kilku-kilkunastu metrów średnicy i 1.5-2(2.5) m wysokości w centralnej partii. Wszystkie części rośliny trujące, roztarte z silnym, nieprzyjemnym duszącym, charakterystycznym zapachem.

space

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • znosi suszę
☷ gleba: przeciętna ogrodowa • uboga • lekka (piaszczysto-pylasta/gliniasta) • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralna, uboga w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne • zwięzłość — gleba inicjalna - skały i szczeliny skalne • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne

Wytrzymały na mrozy, niewymagający co do gleby. W naturze rośnie na skałach wapiennych. Dobrze radzi sobie na suchych piaskach, na kamienistych skarpach, w pełnym nasłonecznieniu. Nie toleruje zanieczyszczenia powietrza. Bardzo ekspansywny, szeroko rozrastający się. Łatwo rozmnaża się wegetatywnie z sadzonek pędowych.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

1 – 2 szt./m2 • rozstawa: 70 – 100 cm
przez sadzonki pędowe zdrewniałe [łatwo ukorzeniają się]

🌱 🌸

odmiany uprawne (#11) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

‘Arcadia’ — słabo rosnąca, podobna do 'Tamariscifolia' ale dominują liście łuskowate
‘Blue Danube’
‘Broadmoor’
‘Cupressifolia’ — niska, szeroko rozpostarta, gałęzie skośnie wzniesione lub wyprostowane; liście łuskowate, ciemnozielone, silnie przylegające, szpilkowe nieliczne, w głębi krzewu; żeńska, obficie owocująca
‘Glauca’ — liście igiełkowate, stalowoniebieskie
‘Mas’
‘Skandia’
‘Tam No Blight’
‘Tamariscifolia’ — karłowa, wolniej rosnąca, silnie płożąca się i bardziej zagęszczona; gałęzie krótkie, miotełkowate, wyprostowane; stare okazy kopulasto wypiętrzone, do 1 m wysokości przy 2 m średnicy; bez szyszkojagód; pędy z dominującymi krótkimi, odstającymi igłami, szarozielone do srebrzystozielonych, u starych egzemplarzy też liście łuskowate, jasnozielone
‘Tripartita’ — gałęzie sztywne, wyprostowane, boczne odstają w ± trzech płaszczyznach; igły krótkie, sztywne, ± odstające, krzewy szarawozielone do niebieskawozielonych; docelowo 2 (2.5) m wysokości · odmiana ujmowana też w ramach Juniperus virginiana (jałowca wirginijskiego)
‘Variegata’ — dominują liście łuskowate, miejscami biało upstrzone; słabiej rosnąca
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

ten gatunek tworzy mieszańca:

literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji