Gaillardia aristata Pursh

Bylina z zachodu Ameryki Północnej, gdzie rośnie w świetlistych lasach sosnowych, w zaroślach, na glebach piaszczystych.

W ogrodach uprawia się wiele mieszańcowych odmianach wywodzące się od tego gatunku i jednorocznej gailardii nadobnej (Gaillardia pulchella) . Rośliny są silnie rozkrzewione, w zależności od odmiany karłowate 25-35 cm lub wyższe 50-90 cm wysokości.

Efekt ozdobny daje wczesne i długie kwitnienie, zaczyna się w końcu czerwca i trwa do końca sezonu wegetacji; koszyczki kwiatowe są duże, do 9 cm średnicy i na długich szypułach. Kwiaty w zależności od odmiany w jaskrawych kolorach, od żółtych, przez pomarańczowe do ciemnoczerwonych.

Nadaje się na rabaty, a odmiany karłowe do ogrodów skalnych, można też je sadzić w pojemnikach. Wyższe odmiany dobrze sprawdzają się na kwiat cięty. Są krótkowieczne, co 2-5 lat należy odnawiać nasadzenie.

Stanowisko słoneczne. Gleba przeciętna, przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna; radzi sobie też na lekkich glebach (ma głęboki system korzeniowy). Dla podtrzymania ciągłego obfitego kwitnienia wymaga nawożenia.

Nasiona wysiewa się w maju lub czerwcu na rozsadniku. Nasiona wschodzą po 2-3 tygodniach (w temperaturze ok. 20°C). Siewki pikuje się do doniczek (starsze rośliny źle znoszą przesadzanie). Na miejsca stałe wysadza się w końcu sierpnia w rozstawie 30-40 × 40 cm (6-11 szt./m²).

Dla lepszego zimowania ścina się pędy kwiatowe we wrześniu, tak aby roślina wytworzyła u ich nasady zaczątki nowych, przyszłorocznych pędów.

Stosunkowo krótkowieczna (2-5 lat). W warunkach amatorskich co kilka lat można dzielić rozrośnięte rośliny. Można też rozmnażać wegetatywnie na większą skalę przez przygotowane wczesną wiosną sadzonki korzeniowe - marzec-kwiecień, układane płasko, do czerwca przyjmuje się około połowy; innym zbliżonym sposobem uzyskania sadzonek korzeniowych, jest wycięcie roślin matecznych wraz z nasadami korzeni i po wytworzeniu nowych roślin rozdzielenie takiej grupy oraz rozsadzenie sadzonek do doniczek.