Forsythia [🔉 for·sy·cja ǁ for·saj·ti·a]

Są to duże, szerokie krzewy, sadzone najczęściej pojedynczo lub w grupach. Czasem używane na szpalery lub wysokie i szerokie żywopłoty, — najlepiej naturalne; nie mogą być intensywnie formowane jeśli mają obficie kwitnąć. Cięcie znacznie osłabia największą atrakcję forsycji — kwitnienie, jeśli już jest konieczne, to należy wykonać je bezpośrednio po kwitnieniu, aby krzewy zdążyły się przed zimą zregenerować. Zresztą na żywopłoty formowane są lepsze pomysły niż forsycja.

Jesienią liście opadają zielone, zważone przez przymrozki lub wybarwiają się żółto albo fioletowobrązowo.

Z uwagi na niepełną mrozoodporność zdatne do szerszego stosowania na zachodzie Polski i na Pomorzu, w chłodniejszych rejonach Polski należy wybierać cieplejsze, osłonięte stanowiska. Mogą przemarzać pączki kwiatowe

Nie wymagają pełnego nasłonecznienia, dobrze rośną w mniejszym lub większym zacienieniu, np. pod koronami wyższych drzew; choć oczywiście większa ilość słońca poprawia obfitość kwitnienia.

Stare krzewy można odmładzać wycinając (lub silnie przecinając) wszystkie gałęzie przy ziemi; często zdarza się że gałęzie wymarzają zimą, wtedy krzew dobrze regeneruje się z części przyziemnej.

Najczęściej uprawiany gatunek forsycji; jest mieszańcem. Krzew wysokości do 3 m, szeroko rozrastający się na boki (do 5 m), dolne gałęzie pokładające się, mogą się zakorzeniać. Rdzeń w międzywęźlach ±przerywany licznymi ściankami na komory czasem przegrody zanikające.

Kwitnienie bardzo obfite, kwiaty zebrane po 2-3 w pęczki, płatki zwykle rozpostarte, często skręcone i z podwiniętym brzegiem.

Gęsty, wysoki krzew do 3(5) m wysokości, szeroko rozrośnięty na boki, gałązki boczne wiotkie, zwisające, sięgające ziemi mogą się zakorzeniać. Rdzeń w międzywęźlach pusty, z przegrodą tylko w węźle.

Kwiaty złocistożółte, duże (2-3 cm średnicy), na długich szypułach (do 25 mm), płatki szerokie, płaskie.

Niski krzew (1-1.5 m wysokości), szeroko rozrastający się na boki, rzadko ugałęziony. Pędy obłe; międzywęźla gęsto podzielone przegrodami.

Kwiaty jasnożółte, nieduże (15-20 mm średnicy), wyrastają pojedynczo lub po dwa. Płatki szerokie, rozchylone.

Krzewy. Pędy nagie, obłe lub z czteroma listwami korkowymi, często z brodawkowatymi przetchlinkami, międzywęźla z rdzeniem pustym z przegrodami lub całkiem pustym w międzywęźlach. Pączki zróżnicowane na liściowe i kwiatowe (te często skupione po kilka). Ulistnienie naprzeciwległe. Liście pojedyncze, wyjątkiem jest forsycja zwisła (Forsythia suspensa) z blaszką trójdzielną lub trójsieczną; nagie; całobrzegie lub ząbkowane.

Owocem jest dwukomorowa torebka. Nasiona oskrzydlone.