(zespół) Ass. Cirsietum rivularis Nowiński 1927 ^[14][535.1] [🔉 cir·si·e·tum ri·wu·la·ris]

Wilgotne łąki charakteryzowane przez duży udział ostrożenia łąkowego (Cirsium rivulare). W okresie kwitnienia jego purpurowe koszyczki kwiatowe nadają charakterystyczną fizjonomię zbiorowisku. Poza tym zespół analogiczny i występujący w takiego samego typu siedliskach co Ass. Angelico sylvestris-Cirsietum oleracei wikaryzując z nim regionalnie; w niektórych regionach oba zespoły spotyka się w mozaice.

Warstwa mszysta w regularnie koszonych i nie przesuszających się zbiorowiskach dobrze rozwinięta, osiągająca nawet pełne pokrycie powierzchni; zwłaszcza w łąkach nawiązujących do torfowisk węglanowych All. Caricion davallianae o dużej biomasie i bogata w gatunki - takie łąki mają rzadką i niską warstwę zielną, bogatą w gatunki.

Cechuje się borealno-górskim typem zasięgu. Z centrum występowania w regionach północno-wschodnich, w pasie wyżynnym oraz na pogórzu i w niższych piętrach górskich; na niżu zbiorowisko rzadkie.

[535.1] wyróżnia trzy główne warianty:

• wariant Poa pratensis — z gatunkami diagnostycznymi: wyczyniec łąkowy (Alopecurus pratensis), rogownica pospolita (Cerastium holosteoides) ssp. triviale, kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis), niezapominajka błotna (agg.) (Myosotis palustris agg.), wiechlina łąkowa s.l. (Poa pratensis agg.), wiechlina zwyczajna (Poa trivialis), szczaw zwyczajny (Rumex acetosa), żywokost lekarski (Symphytum officinale) i konietlica łąkowa (Trisetum flavescens); zbiorowiska zbliżone do All. Arrhenatherion elatioris na glebach mineralnych, ze znacznym udziałem gatunków (głownie traw) łąk świeżych; odpowiadają podzespołom Cirsietum rivularis arrhenatheretosum Balátová-Tulačková et al. 1977 i Cirsietum rivularis typicumBalátová-Tulačková et al. 1977;