Eucomis

Południowoafrykańskie byliny cebulowa; rosną na wilgotnych terenach. U nas do uprawy w pojemnikach lub w ogrodzie, cebula musi być wykopywana jesienią i przechowywana w chłodnym pomieszczeniu do następnego sezonu.

Na rabaty bylinowe i do uprawy w pojemnikach wystawionych na lato do ogrodu. Można używać na kwiat cięty (w wazonie utrzymuje się do dwóch tygodni). Uwaga! Cebule są trujące.

Stanowisko słoneczne; ciepłe. Gleba przeciętna, próchniczna, przepuszczalna, w czasie wegetacji stale wilgotna, nie może przesychać. Odczyn obojętny. Eucomis nie są mrozoodporne; jeśli są uprawiane na rabacie, to na zimę cebule muszą być wykopywane i przechowywane na sucho, w chłodnym pomieszczeniu; przy uprawia doniczkowej, pojemniki muszą być na zimę wnoszone do pomieszczeń z temperaturę powyżej 0°C i nie należy ich podlewać.

W uprawie pojemnikowej w tym samym czasie, lub nieco wcześniej, rozpoczynamy wegetację przez pierwsze podlanie i umieszczenie w ciepłym pomieszczeniu. Do ogrodu należy wystawić pojemniki po majowych przymrozkach. Należy zwrócić szczególną uwagę na to aby w okresie wegetacji, gleba w donicach była stale wilgotna..

Cebule wykopuje się po zaschnięciu liści, co może mieć miejsce w końcu lata po kwitnieniu. Proces przechodzenia w stan spoczynku można wesprzeć zaprzestając w końcu sierpnia podlewania roślin (w uprawie pojemnikowej). Cebule wykopuje się z rabaty najpóźniej po pierwszym przymrozku lub w październiku.

Wegetatywnie rozmnaża się przez cebulki przybyszowe, tworzone mniej lub bardziej licznie przy cebuli matecznej. Można też wykorzystać cebulki przybyszowe jaki tworzą się na odpowiednio potraktowanych sadzonkach liściowych).

Liście należy odcinać w pobliżu nasady, pociąć na paski 4-6 cm szerokości i pionowo powtykać w wilgotne podłoże do ukorzeniania (zachować pierwotną orientację liścia tj. częścią bliższą nasady liścia w dół). Największe cebulki przybyszowe można oddzielać po dwóch miesiącach ukorzeniania w temperaturze ok. 20°C.