|
opis
Bylina, 80-165 cm wysokości.
Kolba żeńska jasnobrązowa, pomiędzy nią a kolbą męską wyraźna przerwa 3-60 mm. Kolba żeńska 3-5(9) cm długości, 2-4× krótsza od kolby męskiej.
Gatunek z południowo-wschodniej Azji, gdzie rozprzestrzeniał się w uprawach ryżu, także w południowo-wschodnie Europy.
Do nas zawleczony przez migrujące ptaki. Po raz pierwszy notowany u nas w 2005 roku. Początkowo występował głownie w siedliskach antropogenicznych jak kamieniołomy i żwirowni. Szybko rozprzestrzenia się. Obecnie często nad brzegami stawów, w oczkach wodnych w rożnych wyrobiskach, także na stanowiskach półnaturalnych i naturalnych nad brzegami wód.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• zadomowiony, potencjalnie inwazyjny
• potencjalnie inwazyjny
• kenofit
• Pochodzenie: Azja
• Czas przybycia na teren Polski: XXw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6430 (potencjalnie) — ziołorośla górskie (All. Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (O. Convolvuletalia sepium)
• zadomowiony, potencjalnie inwazyjny
• potencjalnie inwazyjny
• kenofit
• Pochodzenie: Azja
• Czas przybycia na teren Polski: XXw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6430 (potencjalnie) — ziołorośla górskie (All. Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (O. Convolvuletalia sepium)
wymagania i uprawa
Nie sprawia bezproblemów w uprawie. Najlepiej sadzić w pojemnikach, z uwagi na ekspansywność. Co 2-3 lata warto redukować rozmiar kępy. Ubiegłoroczne pędy należy wycinać po zimie, na przedwiośniu, przed rozpadnięciem się kolb kwiatostanowych.
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji