cechy charakterystyczne
Rzadko uprawiane drzewo ozdobne, głównie w kolekcjach, podobne do żywotnika olbrzymiego (Thuja plicata).
Łuski grube, wypukłe, jaśniej zielone i mniej lśniące, spodnie z białym, woskowym rysunkiem; ich końce krótkie, tępe, zwykle zakrzywione.
Bez wypukłych gruczołków i nie pachnące aromatycznie.
Niskie drzewa rozgałęziające się od nasady, o szerokiej koronie, gałęzie szeroko odchodzą prostopadle i podnoszą się. Kora łuszczy się papierzasto.
Niskie drzewa rozgałęziające się od nasady, o szerokiej koronie, gałęzie szeroko odchodzą prostopadle i podnoszą się. Kora łuszczy się papierzasto.