Rumex crispus L. [🔉 ru·meks *]

Bylina o wrzecionowatym korzeniu, w górze zgrubiałym i podzielonym na kilka krótkich szyjek.

Liście odziomkowe o ogonku nie dłuższym od blaszki, do 35 cm długości i 8 cm szerokości, blaszka liściowa podługowatolancetowata wąskolancetowata najszersza w połowie lub poniżej, u nasady klinowata do zwężającej się, zaokrąglonej lub uciętej; spodem nagie lub delikatnie brodawkowane wzdłuż nerwów; brzegiem zwykle silnie falisto karbowana, kędzierzawa. Nerwacja zwykle z bocznymi nerwami skośnie skierowanymi ku szczytowi liścia.

Kwiatostan typowo niebogato rozgałęziony, gałązki skośnie ostające lub przyciśnięte do osi głównej, zwykle bez rozgałęzień kolejnego rzędu; podsadki tylko w dolnej części. Nibyokółki w dole zwykle rozsunięte, w górze kwiatostanu przylegają do siebie.

Niełupki 2-3 mm długości, brązowe (ciemnobrązowe).

Kwitnienie od lipca do sierpnia.

Gatunek o bardzo dużej zmienności. Poszczególne populacje i egzemplarze mogą różnić się między innymi: wielkością i kształtem wewnętrznych listków okwiatu; kwiatostan może różnić się zwartością i formą rozgałęzień; liście mogą różnić się kształtem, stopniem kędzierzowatości oraz żyłkowaniem.

Gatunek pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Doliny rzek i cieków, tereny ruderalne, ugory, skraje dróg, miejsca wypasu i przebywania bydła. Częsty chwast na pastwiskach, polach uprawnych i podmokłych łąkach.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Gatunek istotny (rola w Cocktail) m.in. dla:

W ziołolecznictwie (nie ma w farmakopei) stosuje się Hydrolapathi radix (korzeń kobylaka).