Medicago rigidula (lucerna sztywna)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Medicago (lucerna)kl 7556

Roślina roczna. Pędy cienkie, zwykle pokładające się, owłosione, 10-30cm wysokości.

space

Strąki ściśle spiralnie 4-7× zwinięte, ±zrośnięte, początkowo zamknięte w kielichu. Strąk w zarysie cylindryczno-jajowaty, prawie zawsze gęsto gruczołowato owłosiony, kolce grube, krótkie, ±1/2 średnicy strąka; nerwacja poprzeczna wystająca, silnie zakręcona, rzadko esowate, łączniki bardzo rzadkie. Dodatkowe nerwy brzeżne, wzdłuż szwu grzbietowego w dojrzałych strąkach zlewają się z głównym, tworząc jedną wypukłość na krawędzi zwojów.

występowanie

Efemerofit. ^[491]

ekologiczne liczby wskaźnikowe Medicago rigidula (lucerna sztywna)

Pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego i Azji Środkowej. Zadomowiona w krajach na południe od Polski (np. Słowacja, Węgry). U nas rzadko zawlekana.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012)^[234]/:
• niezadomowiony
• efemerofit
• Pochodzenie: rejon śródziemnomorski
• Czas przybycia na teren Polski: XXw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Medicago rigidula (L.) All. [🔉 me·di·ka·go *] • (pl) lucerna sztywna

rigidus, -a, -um (lat., adj.) — gruby, mocny, tęgi ("tęgi z niego chłop" = gruby i silny); (o elastyczności) mocny i twardy, mało sprężysty, z trudem daje się naginać, przy dużym nacisku daje się złamać; np. konary dębów (Quercus)

-ullus, -ula, -ulum (lat., suff.) — -ullus (m. II), -ula (f. I), -ulum (n. II); zdrobnienie; w połączeniu z rzeczownikiem pierwszej lub drugiej deklinacji

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈